.......................................................................... ....................................................................... ......................................................................

Monday, December 16, 2013

"காத்து உள்ளபோதே தூத்திக்கொள்" - பழமொழி விளக்கம்



"காத்து உள்ளபோதே தூத்திக்கொள்"


நேர் விளக்கம்

காத்து அடிக்கும்போது பதரோடுள்ள நெல்லை மேலிருந்து கீலாக கொட்டினால் பதர் நெல்லை விட்டு பிரிந்து காத்திலே பறக்க நெல் மட்டும் தணியாக கிழே சேகரிக்கப் படும். காத்து அடிக்கும் பொழுது இதை செய்து கொள்ள சொல்லி அன்றைய விவசாயிகளுக்கு சொன்னது. ( இப்போது நவீன நெல் ஆலைகளில் ராட்சத மிண்விசிறிகள் மூலம் இது நடக்கிறது)

அறிந்த விளக்கம்
:
சாதகமான சூழ்நிலையை தவறாமல் பயன் படுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.

அறியாத விளக்கம் :

1. காத்து [ காத்திருந்து ], உனக்கு இதை உணர்த்தும் பெரியோர் உள்ளபொழுதே, அறியாமையை தூத்திக்கொள்ள (போக்கிக்கொள்ள) வேண்டும்.

2. உனக்கு காத்து [ உயிர் ] உள்ளபொழுதே, அறியாமையை தூத்திக்கொள்ள (போக்கிக்கொள்ள) வேண்டும்.

3. உனக்கு இதை உணர்த்தும் பெரியோருக்கு காத்து [ உயிர் ] உள்ளபொழுதே, அறியாமையை தூத்திக்கொள்ள (போக்கிக்கொள்ள) வேண்டும்.

முள்ளம் பன்றியும் ஓநாய்யும்! - குட்டிக்கதைகள்!



தன் முன்னாள் வந்து நின்ற ஓநாயை கோபமாக பார்த்து தன் முட்களைச் சிலிர்த்து நின்றது முள்ளம் பன்றி. ஓநாய் உடனே பதற்றத்துடன், பயப்படாதே முள்ளம் பன்றி, உன் அழகை ரசிக்கத்தான் வந்திருக்கேன் என்றது. என்னது? நான் அழகா? ஆமாம். நீ செம அழகு. ஆனா உன் உடம்புல இருக்கிற முல்லுதான் உன் அழகை கெடுக்குது, என்றது ஓநாய்.



ஆனா, அதுதானே என்னைப் பாதுகாக்குது என்றது முள்ளம்பன்றி, உண்மைதான். ஆனா, அதை எடுத்துட்டினா, நீ இன்னும் அழகாயிடுவே, யாருக்கும் உன்னை கொல்லனும்னு மனசே வராது. ஓநாயின் பசப்பு வார்த்தையில் மயங்கிய முள்ளம்பன்றி, தன் முட்களை எல்லாம் மழித்துவிட்டு ஓநாய் முன் வந்து நின்றது.



இப்போ நான் இன்னும் ஆழகாயிருக்கேனா? என்று கேட்டது. அழகாய் மட்டும் இல்லை, அடிச்சு சாப்பிடுவதற்கு வசதியாகவும் இருக்கு, என்றபடி முள்ளம்பன்றி மேலே பாய்ந்தது ஓநாய்.



நீதி:              "வீண் புகழ்ச்சிக்கு மயங்காதே".

பயம் .....?



நாம் அனைவருக்கும் ஏதாவது ஒரு வகையில் பயம் இருந்து கொண்டேதான் இருக்கிறது. உதாரணமாக, பள்ளி மாணவனுக்கு ஆசிரியரைக் கண்டால் பயம். பலகோடி ரூபாய் மூதலீட்டில் தொழில் செய்பவருக்கு வருங்காலத்தில் தொழிலின் முன்னேற்றம் குறித்து பயம். ஆக, பயம் உருவாகின்ற விதம் வெவ்வேறாக இருக்கலாம். ஆனால் அனைவரின் மனதிலும் பயம் என்ற ஒன்று ஆழமாக குடிகொண்டு உள்ளது.


உதாரணமாக, இங்கு இராமசாமி என்ற இளைஞனை எடுத்துக் கொள்ளலாம். இவனது வயது 18. பெற்றோரிடம் கோபித்துக் கொண்டு வீட்டைவிட்டு வெளியேறினான். எங்கெல்லாம் உறவினர்கள், பெற்றோர்கள் தேடுவார்கள் என்று அறிந்து வேறொரு திசையில் நடக்க ஆரம்பித்தான். நன்றாக இருட்டிய நிலையில் ஓர் ஊரைக் கடந்து சென்றான். அந்த இடம் நிறைய மரங்கள் நிறைந்த வெட்ட வெளியாக இருந்தது. அங்கே சென்று பெரிய மரத்தின் கீழ் இழைப்பாறினான். மரத்தின் பக்கத்தில் பூங்காக்களில் இருக்கும் நாற்காலி மேடையில் நன்றாக தூங்கிவிட்டான்.


மறுநாள் காலையில் சூரிய ஒளி கண்ணில்படும்போது தான் எழுந்தான். சுற்றியுள்ள இடத்தைப் பார்த்ததும் தூக்கிவாரிப்போட்டது. அது ஒரு ‘சுடுகாடு’. இராமசாமிக்கு எப்படி இருந்திருக்கும் என்பதை யூகிக்க முடியும். இந்த விஷயம் முந்தைய நாள் இரவு தெரிந்திருந்தால் அந்த இடத்தில் தங்கியிருப்பானா… வேறு வழியே இல்லாமல் தங்கியிருந்தாலும் உறங்கியிருக்க முடியுமா?


அதற்குக் காரணம் சுடுகாடு என்றவுடன் மனதில் இருக்கும் பதிவுகள், அனுஷ்ய சக்திகள், பேய், தொல்லை போன்றவைதான். இந்தப் பதிவுகள் எப்போது சம்மந்தப்பட்டவரைப் பாதிக்கும் என்றால், ‘பயம்’ என்பது அடையாளப்படுத்தப்படும் போதுதான், பயப்படக் காரணம் இருக்கிறது என்பதை உணரும்போது தான்.


நாம் பயத்தை வெற்றி கொள்ள வேண்டுமானால் ‘நான் தைரியமாக இருப்பேன், பயப்படமாட்டேன்’ என்று ஆயிரம் முறை சொல்லிக் கொள்வதால் பயம் விலகிவிடாது. பயப்படுவதற்குக் காரணமான எண்ணங்களை, மனப்பதிவுகளை மையப்படுத்தி அவற்றை மானசீகமாக மனத்திலிருந்து வெளியேற்ற வேண்டும்.


பயங்களில் பலவிதம் இருக்கின்றன:


    * பரிட்சை பயம்
    * ஆசிரியர் பற்றிய பயம்
    * எதிரிகள் பயம்
    * சூழ்நிலைச் சார்ந்த பயம்
    * ஒரு சிலருக்கு மனைவியைய் பார்த்தாலே பயம்
    * ஊசி என்றாலே ஒரு சிலருக்கு பயம்
    * இரத்தத்தைப் பார்த்தாலே பயம்
    * இறந்தவர்களைப் பார்க்க பயம்
    * உயரம் என்றாலே பயம்
    * பழங்கால கட்டிடங்களைப் பார்த்தாலே பயம்
    * ஊனமுற்றோரைப் பார்த்தால் பயம்


இன்னும் ஒரு சில பயங்கள்:


    * பொருட்கள் கலைந்திருந்தால், அவற்றைப் பார்க்க பயம்
    * காலியான இடங்கள்… அதுவும் பெரிய அறைகளைப் பார்த்தால் பயம்
    * மூடிய கதவைப் பார்த்தால், அந்த அறைக்குள் இருக்க பயம்
    * மனித கழிவைப் பார்த்தால் பயம்
    * மலர்களைப் பார்த்தால் பயம்
    * பனிமூட்டத்தைப் கண்டால் பயம்
    * அந்நியரைக் கண்டால் பயம்
    * சந்தோஷமாக இருக்க பயம்
    * எதைப் பார்த்தாலும் பயம்


இது போதாதென்று அன்றாடம் நாம் கேள்விப்படும் தகவல்கள், செய்திகள் மற்றும் வதந்திகள் போன்றவையும் பயத்தை உண்டாக்குகின்றன.


இவை அனைத்தையும் தனித்தனியாய் பார்த்தால், கேள்விப்பட்ட செய்திகள், தகவல்கள், எதிர்கொள்ள வேண்டிய நபர்கள், சூழ்நிலைகள் ஆகியவற்றைவிட ‘நம்மால் சமாளிக்க முடியாதே, என்ன செய்யப் போகிறோம்?’ என்ற நினைப்பும், ஒரு வேளை பயப்படுவது நடந்து விட்டால் என்ன செய்வது! என்ன செய்வது!! என்ற சிந்தனையும் பயத்தின் காரணங்களாக இருக்கும்.
‘பயம்’ நாம் அஞ்சி நடுங்கும் விஷயங்களில் சூழ்நிலைகளில் இல்லை. அது பற்றிய நமது மனப்பதிவுகளின் நம்பிக்கைகள், சிந்தனைகள், எண்ணங்கள் தான் பயத்தை உருவாக்கக் கூடியவைகளாக இருக்கும்.

மேலாண்மை புது உத்திகள்....!




களைக் காட்டில் கற்றுக் கொண்ட மேலாண்மை விதிகள்.அப்பொழுது ஒரு 15 வயதிருக்கும் ,களைக்காட்டிற்கு சென்று களை எடுக்கும் இடத்தில் இருந்து மேலாண்மை செய்யச் சொன்னார்கள் வீட்டில் .நான் செல்லும் போதே அம்மா சொன்னார் டே களை எடுக்கின்ற பொம்பிள்ளைங்க சரியா களை எடுக்காம பேசிக்கிட்டே இருப்பாங்க நீ அங்க இங்க போகாம அவங்களுக்கு பின்னாடியே நில்லு என்று . களைக் காட்டிற்கு சென்றால் அங்கே அப்பா இருந்தார் ,நீ எங்கடா இங்கே என்றார் ,அம்மா களை எடுக்கும் இடத்தில் இருக்கச்சொன்னதை சொன்னேன் .அவரோ சரி நீ இங்கேயே மர நிழலில் இரு வெயிலில் போய் அவர்கள் பின்னால் நிற்க வேண்டாம் என்றார் ,நானோ இல்லை அம்மா களை எடுக்கும் இடத்தில் தான் நிற்க சொன்னார் என்று .அப்பா சொன்னார் வேண்டான்டா அவர்களாகவே களை எடுத்து விடுவார்கள் என்று .எனக்கு ஒரே சுவாரசியமாகி விட்டது என்ன இது முரண்பாடான இரு கருத்துக்கள் ,எது சரி என்று பார்ப்போம் என்று.
                                                                   
களை எடுக்கும் பெண்கள் 9 மணி சங்கடிக்க ஒவ்வொருவராக 9.30 மணி வரை வந்தார்கள் .ஏன் இப்படி எல்லோரும் சரியாக வரவில்லை ,அம்மா மனதிற்குள் வந்தாள் நான் சொன்னேன் நாளைக்கு எல்லோரும் சரியாக 9 மணிக்கு வந்து விட வேண்டும் என்று.மேலாண்மையின் முதல் பாடம் பஞ்சுவாலிட்டியை மேலாண்மை செய்ய வேண்டும் என்பதை முதலில் கற்றுக் கொண்டேன். வந்தவர்கள் வேலையை ஆரம்பிக்க ஒரு கால் மணி நேரம் ஆனது இதனை என்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை.அதே சமயம் வேறு  வேலைக்கு வந்த ஆண்கள் அருகே வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள் .களை எடுக்கும் பணி அந்தா இந்தா என்று 10 மணியைப் போல் களைகட்ட ஆரம்பித்து விட்டது பெண்கள் கிராமத்து கதைகளை பேசிக் கொண்டே களையெடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள் .

ஒரு 11 மணியைப் போல் தண்ணீர் குடிக்க வேண்டும் என்று  ஒரு பெண் போனால் பின்னாடியே அணைத்து பெணகளும் இப்படியே அரை மணி நேரம் ஓட்டினார்கள் .அம்மா மனதிற்குள் வந்தாள் நான் பெண்களைப் பார்த்து ஏம்மா எல்லாரும் வேகமா தண்ணீர் குடிச்சுட்டு வாங்க என்று கோபமாகச் சொல்லவும் அதுவரை நெளித்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் வேகமாக வந்து வேலையை செய்ய ஆரம்பித்தார்கள் ,ஆகா கோபமான சொல்லுக்கு மதிப்பிருக்கின்றதா?என்று ,

ஒரு  கேள்வி என் மனதில் .இதே கோபத்தை நாம் வேறு ஒருவரிடம் காட்டினால் அதற்கு மதிப்பிருக்குமா? இருக்காது ஏன் இந்த முரண்பாடு ,இந்த பெண்கள் களை எடுத்து அதற்கு சம்பளம் ஒன்றை நம்மிடம் பெற வேண்டும் என்ற உடன்படிக்கையை கொண்டிருப்பதால் தான் நாம் கோபப்பட்டதை ஏற்றுக் கொள்கின்றார்கள் . எப்பொழுதெல்லாம் மற்றவர்களிடையே ஒரு உடன்படிக்கை நமக்கு உருவக்கப்படுகிறதோ அப்பொழுது நாம் அவர்களிடம் கோபத்தைக் காட்டலாம் அதற்கு மதிப்பிருக்கும் .

இந்த சமயம் ஒரு வயதான மூதாட்டி சொன்னார் ஏம்ப்பா இப்படி பின்னாடியே நின்னுட்டிருந்தா எப்படி நாங்க இயற்கை உபாதையல்லாம் கழிக்க வேண்டாமா? நான் அப்பொழுது தான் நினைத்தேன் பாவம் இவர்கள் ,மனித உரிமைகள் எல்லாம் இவர்களுக்கு இல்லையா? நான் சிறிது நேரம் என்னை அவ்விடத்தில் இருந்து விலக்கிக் கொண்டேன்.மற்றவர்களின் இப்படிப்பட்ட இயற்கை உணர்வுகளை மதிக்க வேண்டும் என்று .

இப்படியே போய்க் கொண்டிருந்த போது நான் ஒரு பெண்ணிடம் சொன்னேன் எனக்கும் களை எடுக்க கற்றுக் கொடுங்கள் என்று பெண்கள் சுவாரசியமானார்கள் அங்கிருந்த கொத்துவான் என்னும் கருவியைக் கொண்டு களை எடுக்க கற்றுக் கொடுத்தார்கள் ,அப்பொழுது தான் தெரிந்தது களை எடுப்பது எவ்வளவு கடினம் என்று ,நான் அவர்களிடம் வெளிப்படையாகவே சொன்னேன் களை எடுப்பது இவ்வளவு கடினமா?என்று அவர்கள் இதனால் ஊக்கப்படுத்தப்பட்டார்கள் ,அந்த கடுமையான வெயிலிலும் உற்சாகமாக வேலை பார்த்தார்கள் இப்பொழுது ஒரு பாடம் கற்றுக்கொண்டேன் ,உற்சாகப் படுத்தப்படும் பொழுது மனிதன் பணி மேண்மை பெருகின்றது என்று.

அப்புறம் 1 மணியை நெருக்கும் போது எனது தந்தை வந்தார் ஏம்மா இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் ஒரு குறிப்பிட்ட நிலத்தைக் காட்டி இதையும் முடுத்து விட்டுப் போங்கள் என்று பணிந்து கேட்டுக் கொண்டார் ,பெண்கள் அந்த பணிவுக்காக அரை மணி நேரம் கூடுதலாக பணி புரிந்தார்கள் .பணிவின் பெருமையை அப்பொழுது புரிந்து கொண்டேன் .

பின்பு அன்றைய சம்பளம் வழங்கும் நிகழ்ச்சி வேலை பார்த்த ஆண்களுக்கு 60 ரூபாயும் பெண்களுக்கு 20 ரூபாயும் சம்பளம் வழங்கப்பட்டது ,ஒரே வேலை ஒரே மனித உடல் கடினம் ,ஆண்களுக்கு அதிக சம்பளம் ஏன்?சோசலிச உணர்வு விதைக்கப்பட்டது.

இப்படி களை எடுக்கும் இடத்தில் ஆரம்பித்த மேலாண்மை பாடம் பிற்காலத்தில் பெரிது உதவிகரமாக இருந்தது .முடிவில் அப்பா சொன்னதும் சரி அம்மா சொன்னதும் சரி என்று தெரிந்து கொண்டேன்.இதை படிப்பதின் மூலம் உங்களுக்கும் உதவிகரமாக இருக்கும் என்று நினைக்கின்றேன்.
 
back to top