ஒரு ஊரில் அரிசி வியாபாரி ஒருவன் இருந்தான்.அவன் அவனது தானியக்கிடங்கில் பெரிய பிரும்மாண்டமான உலோகத்தால் ஆன டிரம்களில் அரிசியை சேகரித்து வைத்திருந்தான்.அப்படிப்பட்ட டிரம்களில் ஒன்றில் கீழே சிறு ஒட்டை இருந்தது.அதில் இருந்து வந்த அரிசி வெளியே சிதறிக் கிடந்தது.
அந்த வீட்டில் இருந்த இரண்டு எலிகள் இதைப் பார்த்து சிதறிக் கிடந்த அரிசியை உண்டு பிழைத்து வந்தன.
இந்நிலையில் இரு எலிகளில் பேராசை பிடித்த ஒரு எலி மற்றொரு எலியுடன் ..நாம் இந்த ஒட்டை வழியே உள்ளே சென்று விட்டால்,நிறைய அரிசி இருக்கும்.
வேண்டும் வரை உண்ணலாம் வா என்றது.
ஆனால் மற்ற எலியோ "பேராசை வேண்டாம்.இப்போது நமக்கு கிடைக்கும் அரிசியே போதும் " என்று கூறிவிட்டது.
அந்த எலியின் பேச்சை கேட்காத முதல் எலி,அந்த ஒட்டையின் மூலம் உள்ளே சென்று...அரிசியை சாப்பிட ஆரம்பித்தது.இதனால் அது உள்ளே நுழையும் போது
இருந்ததை விட பருத்து விட்டது.அதனால் இப்போது அந்த சின்ன ஒட்டையின் மூலம் வெளியே வர இயலவில்லை.
ஒரு நாள் டிரம்மிலிருந்த அரிசியை விற்பனைக்கு எடுத்தான் வியாபாரி.அப்போது அதில் பதுங்கியிருந்த குண்டு எலியைக் கண்டு அதை அடித்துக் கொன்றான்.
பேராசை இல்லாத எலி பிழைத்தது.
பேராசை கொண்ட எலி இறந்த்து.
பேராசை பெரு நஷ்டமாகும்.
1 comments:
சிறு வயதில் நான் தமிழில் படித்த பாட்டு நினைவிற்கு வருகின்றது. சுமார் 50 வருடங்களுக்கு முன்பு நான் 3-ம் வகுப்பு படிக்கும் போது என்று நினைவு.
பாட்டியின் வீட்டு பழம் பானை
அந்த பானை ஒரு புறம் ஓட்டையடா
ஓட்டை வழியே ஒரு சுண்டெலியும்
உள்ளே புகுந்து நெல் தின்றதடா
உள்ளே புகுந்து நெல் தின்றதனால்
வயிறு ஊதி பெருத்ததடா .......
என்று தொடரும்
இறுதி வரிகள் நினைவில் இல்லை.
Post a Comment